Στην εποχή μας, πιθανότατα δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει χρησιμοποιήσει κάποιας μορφής USB, είτε ως “στικάκι” είτε για τη σύνδεση κάποιου περιφεριακού. Εκείνη τη μικρή απόληξη που φτιάχτηκε για να κάνει την ζωή μας πιο εύκολη, εντούτοις όλοι αγαπάμε να μισούμε γιατί, κατά ένα περίεργο τρόπο, δεν κουμπώνει σχεδόν ποτέ με την πρώτη. Γνωρίζουμε βέβαια ότι έχει μια σωστή και μια λάθος πλευρά, η οποία υποδηλώνεται και από την ίδια την κατασκευή του. Παρόλα αυτά, σε όλους μας θα έχει συμβεί να δυσκολευτούμε κάποια στιγμή.
Υπάρχει κι ένα σχετικό αστείο που λέει ότι το USB, όπως ακριβώς και η γάτα του Schrödinger, βρίσκεται συνεχώς σε μία “υπερκατάσταση”, δηλαδή είναι ταυτόχρονα στην σωστή αλλά και στην λάθος πλευρά. Αυτό αλλάζει μόνο αν το παρατηρήσουμε, οπότε και διαπιστώνουμε το λάθος μας.
Όλα αυτά θα αλλάξουν με την έλευση του νέου τύπου USB Type-C, που έρχεται για να μας απαλλάξει από την έγνοια της σωστής πλευράς εισαγωγής αλλά και από τα περιττά καλώδια που ξεχύνονται από τους υπολογιστές μας.
Ας κάνουμε όμως μια μικρή αναδρομή. Τα USB εμφανίστηκαν στη ζωή μας κάπου στο 1997 και υπάρχουν σε δύο τύπους. Ο Type-A έχει την κλασική μορφή που όλοι γνωρίζουμε, ενώ η θηλυκή υποδοχή του συναντάται κατά κύριο λόγο σε υπολογιστές, κονσόλες κλπ. και λιγότερο σε περιφερειακά. Μπορεί να έχει οποιαδήποτε έκδοση ταχύτητας (1.1, 2.0, 3.0) και μάλιστα ένα αρσενικό άκρο Type-A είναι πάντα συμβατό με το αντίστοιχο θηλυκό, ακόμα κι αν οι εκδόσεις τους είναι διαφορετικές. Αυτός είναι και ο λόγος που καλύπτει ένα τόσο μεγάλο εύρος συσκευών και εξαρτημάτων, με πρωτεύοντα ίσως τα γνωστά μας USB sticks. Υπάρχουν επίσης τα υποείδη Mini Type-A και Mini Type-B, τα οποία όμως εμφανίζονται σε μικρό αριθμό συσκευών.
Ο Type-B βρίσκεται συνήθως στο άλλο άκρο ενός καλωδίου που ξεκινά με Type-A και χρησιμοποιείται σε συσκευές όπως smartphones, εξωτερικοί σκληροί δίσκοι κ.ά. Τα βασικά υποείδη του είναι πέντε:
- Standard-B, κατάλληλο για περιφερειακές συσκευές όπως ένας εκτυπωτής.
- Mini-USB, μικρότερου μεγέθους, απαντάται σε φορητές συσκευές όπως κάμερες και τηλέφωνα.
- Micro-USB, ακόμα μικρότερου μεγέθους και διαδεδομένο στα σύγχρονα smartphones/tablets.
- Micro-USB 3.0, ως επί το πλείστον για φορητές συσκευές έκδοσης USB 3.0, με το Type-A άκρο να έχει μπλε χρώμα
- Standard-B USB 3.0, παρόμοιο με το Standard-B αλλά για USB 3.0, όπου και τα δύα άκρα είναι συνήθως μπλε.
Υπάρχουν και κάποια λιγότερο διαδεδομένα υποείδη, ενώ κάποιες συσκευές όπως το iPad χρησιμοποιούν proprietary σχέδια αντί για ένα από τα Type-B.
Και φτάνουμε στο Type-C. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του και τι προσφέρει; Το μέγεθός του είναι περίπου ίδιο με εκείνο του Micro-USB, ώστε να καλύπτει ακόμα και μικρά περιφερειακά ενώ -στην τελική του μορφή- και τα δύο άκρα του καλωδίου θα είναι Type-C, καθιερώνοντας έτσι ένα νέο standard, μακριά από το μπέρδεμα. Θα υποστηρίζει USB 3.1 με ταχύτητα δεδομένων εώς 10Gbps αλλά θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για φόρτιση συσκευών, παρέχοντας ισχύ της τάξης των 20V/5A, κάτι το οποίο σημαίνει ότι τα μελλοντικά laptops θα μπορούν να φορτίζονται περίπου όπως τα σημερινά tablets. Μάλιστα, η κατεύθυνση του ρεύματος θα είναι αμφίδρομη, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να φορτίζεται η host συσκευή ταυτόχρονα με το περιφερειακό και καθιστώντας περιττή τη χρήση ενός σωρού από καλώδια. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του όμως για εμάς τους ταλαίπωρους χρήστες είναι ότι δε θα έχει “σωστή” και “λάθος” πλευρά αλλά, έχοντας σχήμα οβάλ, θα κουμπώνει όπως κι αν το τοποθετήσουμε. Επί του παρόντος έρχεται στα νέα Macbooks (να τονιστεί εδώ ότι το Type-C δεν αποτελεί δημιούργημα της Apple, απλά η εταιρεία το υιοθέτησε πρώτη εν είδει “καινοτομίας”) και η έλευσή του στην αγορά αναμένεται κάπου μέσα στο χρόνο.
Με την τεχνολογία να εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς, εμείς ας ευχηθούμε το επόμενο standard να είναι η ασύρματη μεταφορά δεδομένων/φόρτιση.
.jpg)
.png)
